ako ay magkukuwento para sa araw na ito... may 12, 2oo6. medyo maraming nangyari sa aking mumunting buhay sa araw na ito.
maaga akong ginising ng aking butihing inay dahil ngayon palang matutuloy ang aming pagpunta sa doktor. at siya ay napaka-malayo, nasa tondo pa siya. kaya kailangan talaga naming umalis ng bahay ng maaga. kami ay nakarating roon ng 8:30 am, ngunit ang doktor ay dumating na ng 11:00 am. sayang ang napaka-halagang oras, ngunit wala na kaming magagawa roon. ayun, ako kasi ang may sakit eh, at ayaw kong sabihin kung ano yun. ngunit aking napatunayan ang napapabalitang napaka-mahal ng gamot dito sa pilipinas. na 3 sa 5 pilipino ang namamatay dahil sa kamahalan ng gamot. grabeh. ang gamot ko na tila isang napaka-liit na kendi ay 51 php, at mura pa iyon doon. kailangan kong uminom ng 15 piraso nun, pano kung wala kaming pera [tulad ngayon :( ], edi hindi na talaga ako gagaling... tsk tsk tsk...
at dahil biyernes ngayon, dumiretso kami ng aking inay papunta sa simbahan ng quiapo. napakaraming tao. at sa lugar na ito ay makikita mo ang kahirapan ng pilipinas. kung dati ay maituturing na mura ang mga bilihin dito, ngayon ay tila hindi na. maski ang mga gulay ay tindera na mismo ang nagsasabi na mahal talaga. kaya nga hindi nakapagtataka kung bakit maraming nagsisimba sa simbahan na iyon, yun na lang ang tangi nilang makakapitan...
pag-uwi namin sa bahay ay kuamin muna ako at kasabay kong umalis ang aking kuya papuntang sm. siya ay didiretso sa kanilang outing sa antipolo. sila ay magsi-swimming [kung kailang maulan... hahaha]. ako naman ay pupunta sa eskuwelahan upang kumuha ng libro at form sa UPCAT, na aking nakalimutang kunin dahil sa sobrang excited para sa cubao. sa kasamaang palad, hindi ako nakakuha ng form, ngunit nakabili ako ng libro.
napag-alaman ko mula kay ms.marie na sila ruphy at dei ay naroroon pa sa staff room. at dahilan sa gusto ko silang makita, pumunta din ako doon. ayun, nagkuwento na naman si sir rex ng tungkol sa mga bagay-bagay. at pagkatapos nun, umuwi na kami.
at ngayon, ako ay naririto... nag-iisip ng mga bagay-bagay... na hindi dapat mangyari...
2 comments:
ang sweet nman po ni jane.. nagulat kmi nung dumating ka eh.. haha.. :)
darating na talaga ako sa monday. :D for sure... promise. :)
jane. galit pa po ba kayo? peace po tayo. :)
Post a Comment